«پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
حَلالی حلالٌ اِلی یَومِ القیامَةِ و حرامی حرامٌ اِلی یومِ القیامةِ.
(احکام) حلال من تا قیامت حلال و (احکام) حرام من تا قیامت حرام است. (سفینه، ج 1، ص 299)
«امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
لاخَیرَ فی مَن لایُحِبُّ جَمْعَ المالِ مِن حلالٍ یَکُفُّ بِهِ وَجهَهُ و یَقضی بِهِ دَینَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ.
کسی که خواهان اندوختن مال از راه حلال و مشروع نباشد که با آن آبروی خود را حفظ کند و بدهی خود را ادا نماید و از راه آن صلة ارحامش را به جا بیاورد هیچ گونه خیر و امیدی در وجود او نیست. (فروع کافی، ج 5، ص 72)
«مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
سوَفَ یأتیکَ ما قُدِّرَ لَک فَخَفِّضِ المُکْتَسب.
آنچه برایت مقدّر شده به تو خواهد رسید، در کار و کسبت حریص و افراطی مباش. (شرح غُرر، ج 1، ص 434)
«پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
مَن اَکَل الحلالَ قامَ علی رأسِهِ مَلکٌ یَستَغفِرُ لَهُ حَتّی یَفْرُغَ مِن اَکِلِه.
وقتی کسی غذای حلال میخورد فرشتهای بالای سر او حاضر میشود و برایش طلب مغفرت میکند تا وقتی که از صرف غذا فارغ شود. (مکارمالأخلاق، ص 150)
«امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
لاتَدَعْ طَلَبَ الرِّزق مِن حِلِّهِ فَاِنّهُ عَوْنٌ لَکَ عَلی دینِکَ.
هیچگاه از تحصیل روزی حلال رو گردان مباش. مال حلال یاور و معین تو در حفظ دین و ایمان تو است. (وسائل، ج 12، ص 10)